Wat is verbinding en wanneer heb je verbinding? Een onderwerp wat mij eindeloos fascineert. Ik observeer mezelf, anderen en zo ontdekken we het samen. De lichaamstaal van twee mensen kan zo mooi zichtbaar maken of ze verbinding met elkaar hebben. Toch is verbinding voor mij iets wat vooral in de energie voelbaar is, als een onzichtbare stroming die bijna tastbaar is, soms zo veel energie beweegt, dat het anderen kan beroeren. Zo kan die verbinding buiten tijd en plaats bestaan, krachtig en zelfs zonder contact, aanwezig. Verbindende communicatie, nonviolent communication,… Lees meer
Dit artikel schreef ik omdat ik me wil inzetten voor een inclusieve cultuur en aandacht voor #diversiteit in de curricula van #Fontys breed en specifiek voor het educatieve domein. Vanuit het perspectief van een opleider deel ik mijn gevoelens en gedachten over ‘een inclusieve docent/opleider zijn.’ #inclusie #verbindendecommunicatie Inslikken of uiten: wat is erger? Misschien is het omdat ik gedrag van mijn studenten, mijn collega’s of mijn manager liever analyseer dan dat ik voel wat het waarnemen van hun gedrag met me doet. Misschien is het omdat ik liever het beeld van mijn perfecte zelf ophoud… Lees meer
In deze podcast ga ik in op de universele behoefte aan gezien worden. Op welke manieren proberen leerlingen gezien te worden? Hoe laat jij als docent merken dat je je leerlingen ziet en heb jij een extra zintuig daarvoor ontwikkeld? Hoe kan je feedback inzetten als geweldloze strategie om leerlingen te zien? En hoe zit het met jouw eigen behoefte om gezien te worden?
Misschien bestond het leven altijd al uit verrassingen, misschien werd de afgelopen twee jaar extra zichtbaar hoe onvoorspelbaar het leven uiteindelijk is. Ik denk aan alle momenten dat er voor ons werd besloten en hoe dat, wat we min of meer vanzelfsprekend namen, plots zijn waarde liet zien. Mijn hart is bij de kinderen, de jongeren, de leerlingen en studenten. Want nu de toekomst zo onvoorspelbaar is, is motivatie halen uit het bereiken van je doelen voor de toekomst nog dubieuzer wellicht. Hoe bereid je je voor op het innemen… Lees meer
In deze podcast ga ik in op of het belangrijk is te reageren op te laat komen en zo ja, waarom. We bekijken welke gevoelens en behoeften er kunnen spelen bij jou als docent en bij je leerling op het moment dat deze later in je les komt. Ik geef voorbeelden hoe je jezelf eerlijk kunt uiten middels de stappen van het model van geweldloze communicatie en hoe je empathie kunt uiten naar je leerlingen.
De relaties om je heen spiegelen je eigen thema’s. Ook niet zo’n verrassing dus om te horen wat er leeft onder mijn eerstejaars studenten van de lerarenopleiding. Angst voor afwijzing, de verwarring in jezelf als je niet 100% eerlijk bent, je afvragen of je wel voldoet aan de verwachtingen die je denkt dat anderen van je hebben… Wat een vertrouwen heb ik dat juist authenticiteit, diversiteit en kwetsbaarheid de krachten zijn om de nieuwe wereld vorm te geven. Dat de huidige generatie leerlingen snakt naar leerkrachten die de moed hebben… Lees meer
Ik hoor aan haar stem dat ze geraakt is en de tranen die over haar wangen rollen, zijn uitingen van pijn en verdriet. Een aantal deelnemers zit om haar heen, we luisteren naar haar en ik vraag of ze rondom deze situatie een oefening wil doen. Ik weet ook dat werkelijk voelen pijn doet, dat het spannend is op onbekend terrein te komen. Na een meditatiemomentje met de hele groep vraag ik haar opnieuw. Er komt nu een duidelijke “ja”! Ze walgt van het idee dat het voor die collega… Lees meer
Het eind van een schooljaar waarin ze elkaar vooral online hebben gezien. De informele gesprekken, de betrokkenheid bij elkaars persoonlijke situatie, de gebruikelijke humor en luchtigheid… Die zijn wat naar de achtergrond verplaatst om de energie en focus te kunnen houden op het realiseren van onderwijs. De lontjes zijn wat korter geworden, hoe iets online overkomt is toch ook niet altijd vergelijkbaar met als je tegenover of naast elkaar zit en wat gezegd zou willen worden is vaker ingeslikt om het “efficiënt” te houden. Een oud patroon herhaalt zich dan,… Lees meer
Dan komen de tranen alsnog. Het lijkt alsof ze er vrede mee heeft, hoe haar stage is afgerond. Als ik haar gevoelens probeer te verwoorden, kan ze voelen wat er nog leeft. Hoe pijnlijk het was, hoe ze zich niet gezien voelde in wat ze kwam brengen, hoe klein ze zich gevoeld had, toen ze onverwachts tegenover drie mensen kwam te zitten die haar gingen beoordelen. Ze neemt geen blad voor haar mond en die directheid van haar kan confronterend zijn. Het kan de mensen raken die zich veilig voelen… Lees meer
